Kölə cavab verir: “Mənim ağamın yeddi kəndi var, ehtiyacımız olan hər şeyi o kənddən bol-bol gətirir.”
Bu cavabı eşidən Şəqiq Bəlxi üzünü qıtlıqdan əziyyət çəkən tələbələrinə çevirərək belə buyurur: “Özünüzə gəlin! Bir kölə öz ağasının yeddi kəndinə arxayın olub özünü əmin-amanlıqda hiss edir. Halbuki biz dünyadakı bütün kəndlərin, şəhərlərin sahibi olan və hər bir canlının ruzisini verəcəyini bildirən Allah-təalaya təvəkkül etdiyimizi deyir, ancaq eyni zamanda da ruzimiz üçün narahat oluruq”.